ξανοιχτός

και ξανοικτός, -ή, -ό (Μ ἐξανοικτός και ξανοικτός, -ή, -όν)

νεοελλ.

(για χώρο) αυτός που φαίνεται από όλες τις μεριές, ανοιχτός

μσν.

(για δήλωση σωματικής ρώμης) αυτός που έχει φαρδιές πλάτες και φαρδιούς μηρούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἐξ-ανοικτός (< ἐξ-ανοίγω) με σίγηση τού αρκτ. φωνήεντος].